Spotlight on...

Janiva Magness (US)

Janiva Magness @ Gevarenwinkel 2017 ©Rootsville

reporter: Marcel
photo credits: Freddie

Met deze soulvolle bluesdiva hebben ze in 2017 op Gevarenwinkel op vrijdag een headliner die kan tellen. Naar aanleiding van haar passage op de 20ste verjaardag van dit bluesfest hadden we met haar een babbel.

Haar 'My Bad Luck Soul' uit 1999 is een album dat ik nog steeds koester met daarop ondermeer Kid Ramos. Ook pareltjes als 'Do I Move You?' (2006) en 'The Devil is An Angel Too' (2010) zijn van die albums die met regelmaat in de CD speler worden gestoken. Vorig jaar bracht Janiva Magness nog de full CD 'Love Wins Again' uit en dit jaar volgde alweer de EP 'Blue Again' wat haar totaal daarmee op dertien stuks bracht.

In 2009 kreeg ze van de 'Blues Foundation' de titel 'B.B. King entertainer of the year' toegewezen en daarmee was ze met Koko Taylor nog maar de tweede vrouwelijke artieste die met deze eervolle titel mag prijken. Haar leven liep niet bepaald over rozen want ze verloor beide ouders door zelfmoord en op 17-jarige leeftijd stond ze haar dochtertje af voor adoptie. Het was haar vader zijn bluescollectie die haar naar de kant van de blues wist te trekken. In 2015 won Janiva Magness reeds haar zevende BMA award in de categorie 'Contemporary Blues Female Artist'. Een jaartje later tekende ze een contract bij 'Blue Elan Records' waar ze dat zelfde jaar het album 'Love Wins Again' uitbracht en dit jaar volgend met de EP 'Blue Again'.

Janiva Magness, a selection of album reports
2017	2016	2010	2006	1999
album report	album report	album report	album report	album report

 

Janiva Magness: website
Frank Roszak Promotions: website

A quality talk with Janiva Magness...

De dag van haar enig optreden in België op de 20ste editie van het (GE)Varenwinkelfestival hadden Freddy en ikzelf de opportuniteit om deze grote bluesdame te interviewen. We hadden dus de nodige vragen klaargemaakt, maar ter plaatse bleek het interview snel anders uit te draaien dan we hadden gedacht. Weg vragen, weg de klassieke interview methode. Dit was een zeer ontroerend gesprek dat je onmogelijk in vraag en antwoord kon aansturen. Daarom besloten wij om gewoon het verhaal van Janiva neer te pennen. Of we elkaar al eerder hadden ontmoet? Yep maar dan al in 1999, in de helaas teloorgegane 'The Borderline'.

Eigenlijk heb ik slechts één vraag gesteld van al die welke ik had voorbereid. Ik vroeg haar namelijk of haar muziek thans nog werd beïnvloed door haar eerste concert als 14-jarige toen ze Otis Rush aan het werk zag. Hierop antwoordde ze bevestigend en werd ze zelfs heel emotioneel. Otis Rush heeft dus duidelijk zijn stempel achtergelaten op haar muzikale carrière en doet dit blijkbaar nog steeds. Ze bracht zelfs een concert ter sprake waar ze BB King aan het werk zag als voorprogramma van Quicksilver. Blijkbaar heeft dit optreden ook zijn sporen achtergelaten.

Het is geweten dat het leven van Janiva niet over rozen is gelopen en daar is ze zelf heel open over. Ze vertelde zonder schroom over de zelfmoord van haar moeder op 43-jarige leeftijd, over de vroege dood van haar vader toen hij 52 jaar oud was, over het feit dat de 5 kinderen alleen bleven. De emoties kwamen boven toen ze haar verhaal deed over het feit dat zij al jonge tiener, op tweëeneenhalf jaar in 12 verschillende pleeggezinnen passeerde en drie psychiatrische instellingen.

Zonder moeite hoorden wij haar verhaal over haar niet te verteren woede jegens de wereld, de instituties en al wie haar niet hebben kon. Over het feit dat ze zich verschillende malen heeft getracht zich van het leven te ontnemen omdat ze zichzelf ervan had overtuigd dat ze jong zou sterven, zoals haar ouders. Je hebt het niet meegemaakt, maar als luisteraar voel je de hardheid van haar bestaan, zonder echt voor de volle 100% te kunnen aanvoelen wat ze echt heeft meegemaakt.

Uiteindelijk kwam haar verhaal uit bij die enkele mensen die wel in haar hebben geloofd en die haar verdere reden hebben gegeven om van haar leven iets te maken en te bereiken wat ze nu heeft bereikt. En dan voel je in haar stem en in hetgeen ze je vertelt , die ontzettende dankbaarheid voor de kans die ze heeft gekregen en gegrepen.

Toen ze heel jong was, raakte ze zwanger, en heeft ze haar dochter weggegeven. Jaren nadien heeft ze haar dochter terug opgezocht. Ik vroeg haar hoe de relatie nu was met haar dochter en of ze de talenten heeft geërfd van haar moeder. Ze vertelde ons dat ze een zeer goede relatie heeft met haar, zeer getalenteerde dochter. Doch blijkt dat deze niet in de muzikale slipstream van haar moeder zal meegaan. Afgestudeerd als Master in Bussiness blijkt ze een zeer getalenteerde zakenvrouw te zijn, die haar eigen weg in het leven heeft gevonden, en waarvan je voelt dat de moeder zeer trots op haar is.

Gezien Janiva zelf in 'Foster homes' heeft verbleven, vroeg ik haar of ze nog steeds betrokken was in het Foster-verhaal. Ze antwoordde hierop zeer bevestigend en vertelde dat ze dat aanvoelde als een schuld die ze diende af te lossen. Vooral als bedanking voor die mensen die haar het levensgevoel hebben teruggeven om te bereiken wat ze nu heeft bereikt. Ze is die mensen nog steeds enorm dankbaar en als ze daar over spreekt, voel je haar emoties zo opborrelen. Het is dus voor haar een soort levenstaak geworden die ze met hart en ziel uitvoert. Janiva Magness is dan nog steeds een klankbord voor de Foster Care Alumni of America.

Ik kon het ook niet laten om het even over de politiek te hebben en vooral de huidige toestand in de VS, hoewel het bij sommige Amerikanen wat gevoelig ligt. Geen probleem echter voor Janiva, die onmiddellijk haar gal uitspuwde over de huidige toestand in haar land en niet echt akkoord is met het huidige bestuur. Ze antwoordde positief op de vraag of zij, als zangeres, een taak heeft om daaraan iets te veranderen. De mogelijkheden zijn voor hen beperkt, vertelde ze, maar door de muziek en de teksten van de songs, hoopt ze toch een kleine ommekeer te kunnen bereiken. Zo vertelde ze dat er volgend jaar een nieuwe cd zou worden uitgebracht, met vooral protestsongs en met duetten erop met o.a. Delbert McClinton en Cedric Burnside. We kijken er dus alvast naar uit, want we kregen zelfs de primeur een aantal gezongen teksten te mogen aanhoren. Ze haalde ook nog de periode aan met Jeff Turmes, de man waarmee ze ook nog een verleden heeft en wiens teksten op haar vroegere albums zonder meer werden gesmaakt.

Anderhalf uur hebben wij met Janiva kunnen spreken, en een volledige transcriptie maken van hetgeen wij gehoord hebben is schier onmogelijk. Wat ik wel kan zeggen is dat het één van de meest aangrijpende gesprekken is dat ik met een artiest heb kunnen voeren. Zelden iemand zo open weten spreken over het leven. Het minste wat je kunt zeggen is dat Janiva een zeer boeiende dame is met een zeer sterk persoonlijkheid die je dagenlang nog bij blijft. We hadden nog uren met haar kunnen verder babbelen. Een GROTE dame. Later op de avond waren we dan nog getuige van een uitzonderlijk eenmalig concert in België. De dag daarop stond ze nog op een festival in de UK en alvorens terug naar de States te vliegen volgde er op zondag nog een afsluitend concert in 'The Bordeline'....te Londen. Een afsluiter in de UK die misschien wel te maken heeft met haar huidige huwelijk met de Britse harper TJ Norton.

Thank you Janiva for that deep, emotional and sincerely conversation. Respect, you are a GREAT lady and we want you to have everything...